Ο Γκάντι εφάρμοσε την μέθοδο της «Παθητικής Άμυνας» η οποία συνίστατο στην με ειρηνικά μέσα, δημιουργία ευνοϊκών κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων για την επίτευξη της Ινδικής ανεξαρτησίας.
Βάση της μεθόδου του αποτέλεσε η «αρχή της αποφυγής βίας» η οποία εκδηλώθηκε με δύο μορφές.
Α) Την μη συνεργασία με τον κατακτητή:
Αυτή περιελάμβανε την άρνηση τίτλων και τιμών που δίνονταν από του Άγγλους, το μπουκοτάρισμα των κρατικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την οργάνωση ειρηνικών διαδηλώσεων.
Β) Η δεύτερη μορφή ήταν η «πολιτική απειθαρχία».
Αυτή εκφραζόταν με την παραβίαση ορισμένων νόμων της αποικιακής διοίκησης, την οργάνωση πολιτικών απεργιών και σε ακραίες περιπτώσεις με την άρνηση πληρωμής των φόρων στους Άγγλους.
Έλεγε ο Γκάντι:
«Η μη βία είναι το πρώτο άρθρο της πίστης μου και το τελευταίο….. Η μη βία είναι η πιο μεγάλη δύναμη που διαθέτει η ανθρωπότητα… είναι πιο ισχυρή από το ισχυρότερο όπλο καταστροφής που επινόησε η ευφυΐα των ανθρώπων….. Η καταστροφή δεν είναι νόμος των ανθρώπων…»
