Είναι γνωστή η συνήθεια στα αρχαία χρόνια να τοποθετείται στο στόμα του νεκρού ένας οβολός για να πληρωθούν τα ναύλα του νεκρού στον περαματάρη Χάροντα.
Η Αχερουσία ήταν μία λίμνη στην οποία εξέβαλαν οι τρεις ποταμοί, Αχέροντας, Κωκυτός και Πυριφλεγέθων, και οι οποίοι σηματοδοτούσαν τα όρια του κάτω κόσμου. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την λίμνη αυτή ως την είσοδο στην χώρα του Άδη. Η λίμνη ήταν σκοτεινή και παγωμένη και στα νερά της δεν μπορούσε να επιβιώσει τίποτα έμβιο. Ήταν περικυκλωμένη από καλαμιές και πάντα σκεπασμένη από πυκνή ομίχλη.
Εκεί υπήρχε ο Χάρων, γιος του Ερέβους και της Νύχτας, που με την βάρκα του παραλάμβανε τις ψυχές των νεκρών, που έφταναν στην Αχερουσία συνοδευόμενες από τον ψυχοπομπό Ερμή. Το νεκρικό έθιμο στην αρχαία Ελλάδα ήθελε να τοποθετούν στο στόμα ή στα μάτια του νεκρού «έναν οβολό», τον οποίο και έδινε η ψυχή του αποθανόντος στον Χάροντα για να τον περάσει απέναντι στην χώρα του Άδη και της Περσεφόνης.
Η ερμηνεία είναι ότι ο οβολός είναι ο βίος όλος που βλέπει η ψυχή στην Αχερουσία σαν κινηματογραφική ταινία με κάθε λεπτομέρεια για να κρίνει τα πεπραγμένα της όσο ήταν ένσαρκη έτσι ώστε να αποδοθεί πραγματκή Δικαιοσύνη. Η συνέχεια επι της οθόνης...
ΟΒΟΛΟΣ = Ο ΒΙΟΣ ΟΛΟΣ*
*[ΕΝΩΔΩΝ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου