Ένας από τους προσδιορισμούς της Αφροδίτης είναι Μοίρα. Πώς εξηγείται αυτό;
Καταρχήν, τι είναι η Μοίρα; Μοίρα σημαίνει μερίδιο, το μερίδιο που ανήκει στον καθένα. Η μοίρα όμως δεν είναι ένας λόττος που σου πέφτει τυχαία. Δεν είναι μια τυχερή ή ατυχής σύμπτωση. Είναι αυτό που σου αξίζει να έχεις.
Πώς όμως συνδέεται με την Αφροδίτη; Είπαμε ότι η Αφροδίτη είναι -μεταξύ των άλλων- η εκδήλωση ή ντύμα του πνεύματος, το Ωόν, το αυρικό αυγό, η αύρα. Αυτή η περιβάλλουσα αύρα είναι η Μοίρα-Αφροδίτη, επειδή η φύση της είναι μαγνητική. Έτσι προσελκύει τις ενέργειες τις αντίστοιχες στον κραδασμό της.
Εφόσον κάθε ενέργεια, σκέψη, λέξη, πράξη, εγγράφεται ανεξίτηλα σ΄αυτό το αρχείο, τότε νομοτελειακά και αναπόφευκτα, λόγω της μαγνητικής και κραδασμικής ανταπόκρισης, θα καλέσει όμοιες ενέργειες. Γι΄αυτό ισχύει απόλυτα το «ό, τι σπέρνεις θα θερίσεις». Γι΄αυτό «το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον». Υπ΄αυτή την έννοια, η Μοίρα ταυτίζεται με την Αφροδίτη-Αύρα, δηλαδή το μαγνητικό πεδίο που περιβάλλει κάθε ον.
Η αύρα, μέσα από τις εμπειρίες και δοκιμασίες στη θάλασσα της ενσάρκωσης, τελειοποιείται και γίνεται το τέλειο Αυγοειδές, ακτινοβόλο, εκτεταμένο. Η καρδιά που πάλλεται στο κέντρο του καθορίζει την ποιότητά του.
Έτσι, λοιπόν, η αύρα, σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο ον, συνιστά το Βιβλίο της Ζωής του -της Ζωής, με την έννοια της αλυσίδας των ζωών του. Μέσα σ΄αυτό το βιβλίο εγγράφεται με ανεξίτηλη γραφή η κάθε του ενέργεια, προσδίδοντάς του τον αντίστοιχο κραδασμό και χρωματισμό. Και κάποτε, μέσα από τα κύματα της χρονοθάλασσας, αναδύεται η αθάνατη αυρική Ωραιότητα -Αφροδίτη, η οποία ακτινοβολεί και πάλλεται με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Γιατί η Αύρα δεν είναι παρά η ακτινοβολία όλων των σωμάτων του ανθρώπινου όντος. Και είναι η πραγματική και άφθαρτη ομορφιά, η οποία, και μόνον αυτή, μπορεί να ανέλθει στην Ουράνια Πατρίδα.
Να, λοιπόν, τι είναι τα «άμβροτα (αθάνατα) ενδύματα» που φορούν στην Αφροδίτη το Τρεις Ώρες. Γιατί αυτό το «ένδυμα», αντίθετα με το σάρκινο, το χοϊκό, περίβλημα που αποσυντίθεται, είναι εκτός χρόνου και φθοράς, διότι είναι αδιαχώριστο με το σπέρμα του πνεύματος -του αθάνατου θεϊκού σπινθήρα τον οποίο ντύνει.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ - ΑΡΜΟΝΙΑ
Η Αρμονία, κατά το μύθο, είναι κόρη της Αφροδίτης. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς τη σχέση αυτή, είτε εννοήσουμε την Αφροδίτη ως Αγάπη είτε ως Ομορφιά.
Η Αγάπη εναρμονίζει:
o Βάζει το καθετί στη σωστή του θέση (σχήματα, χρώματα, αριθμούς, ιδέες, ανθρώπους...
o Συνταιριάζει τα στοιχεία.
o Καθορίζει το ορθό μέτρο.
Κι όταν ισχύουν τα παραπάνω έχουμε αυτό που ορίζουμε ως Ομορφιά.
Συνοψίζοντας:
Η Αφροδίτη είναι σύμβολο που ισχύει σε κοσμική και σε ανθρώπινη κλίμακα. Είναι λοιπόν:
Η Θηλυκή Αρχή, το Θηλυκό Στοιχείο.
Η Εκδήλωση (κόσμων, ανθρώπων, ιδεών, κ.τ.λ.).
Ο Μαγνήτης (Ομορφιά, Έλξη, Αγάπη, Έρωτας, Καρδιά).
Η Ηδονή, η Ευδαιμονία.
Η Μοίρα - Κάρμα.
Η Αφροδίτη -Εωσφόρος -Έσπερος (Πλανήτης, η Στρατιά των Ουράνιων Φωτοδοτών).
Η Ιεραρχία του Φωτός.
Η Μητέρα του Κόσμου.
Αλλά επίσης, σε κατώτερο επίπεδο:
Οι ιδιοτελείς επιθυμίες, η χυδαία σεξουαλικότητα, τα άνομα πάθη.
Αυτή η σκοτεινή όψη της Αφροδίτης γεννά τα αφροδίσια νοσήματα σώματος και ψυχής, γεννά τα τρομερά παιδιά της: το Φόβο και τον Δείμο (το φόβο και τον τρόμο).
Κι ενώ η ανώτερη όψη της οδηγεί στην Ευδαιμονία και στην Αθανασία, η κατώτερη όψη της οδηγεί στον πόνο και στον θάνατο.
Όσον αφορά το διαλογιστικό ερώτημα που θέσαμε στο προηγούμενο σημείωμα, για το αν είναι δυνατή η μετάλλαξη του έρωτα σε αγάπη, αν διαλογιστούμε, θα δούμε ότι, σε ό,τι αφορά βέβαια τον ανθρώπινο έρωτα, αυτός μπορεί να μετεξελιχθεί σε αγάπη, όταν ικανοποιηθεί, όταν αποκτήσει το αντικείμενο του πόθου του, ενώ δεν βλέπουμε να συμβαίνει το αντίθετο: η μετάλλαξη της αγάπης σε έρωτα, επειδή η αγάπη είναι ανώτερη ενέργεια από τον έρωτα.
Ωστόσο, σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο οι δύο αυτές μορφές ή εκδηλώσεις του μαγνήτη μπορούν σχεδόν να ταυτιστούν. Όταν ο έρωτας γίνει επιθυμία για την ευτυχία του αγαπώμενου, αφού και η αγάπη θέλει ακριβώς το ίδιο -την ευτυχία του αγαπώμενου!
AGNI YOGA HELLAS, 4.2.2104
