“…ξέρεις…ο χρόνος έχει τον τρόπο του να κινείται γρήγορα δίχως να το καταλαβαίνεις ότι περνάνε τα χρόνια.
Σα χθες ήταν που ήμουν νέος, νιόπαντρος και ξεκινούσα την ζωή μου με την σύντροφο μου.
Παρόλα αυτά φαίνεται σα να ήταν πριν από αιώνες, και αναρρωτιέμαι που πήγαν όλα αυητά τα χρόνια. Ξέρω πως τα έζησα όλα. Εχω κάποιες εικόνες πως ήταν τότε τα πράγματα..οι ελπίδες και τα όνειρά μου.
…αλλά ναμαστε εδώ τώρα… ο χειμώνας της ζωής μου και με πιάνει απροετοίμαστο..Πως έφτασα εδώ τόσο γρήγορα; Που πήγαν τα περασμένα χρόνια, που πήγε η νιότη μου; Θυμάμαι πως κοιτούσα τους μεγαλύτερους και έλεγα πως είναι τόσο πολύ μακρυα από μένα και πως ο χειμώνας ήταν τόσο μακρια που ούτε καν μπορούσα να φανταστώ πως θα είναι.
…αλλά νατος…οι φίλοι μου κοντεύουν να πάρουν σύνταξη… έχουν ήδη γκρίζα μαλιά, κινούνται πιο αργα και τώρα τους κοιτάω και βλέπω έναν μεγάλο άνθρωπο. Κάποιοι είναι σε καλύτερη κατάσταση και κάποιοι άλλοι σε χειρότερη κατάσταση από μένα…αλλά η μεγάλη αλλαγή φαίνεται. Σαν κι εμένα η ηλικία αρχίζει να φαίνεται και δεν είμαστε πια εκείνοι οι νέοι και ζωηροί…αλλά είμασε σαν κι εκείνους τους μεγάλους που βλέπαμε και σκεφτόμασταν πως δεν θα γίνουμε ποτέ.
Και νάμαι τώρα σ αυτή την καινούργια περίοδο της ζωής μου απροετοίμαστος για όλους τους πόνους, για την απώλεια της δύναμης και της ικανότητας να πάω και να κάνω όσα εύχομαι να είχα κάνει αλλά ποτέ δεν έκανα. Αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι παρόλο που ήρθε ο χειμώνας, και δεν είμαι σίγουρος πόσο θα κρατήσει..ξέρω ότι όταν τελειώσει θα τελειώσει πάνω στη γή…θα τελειώσει. Θα ξεκινήσει μετά μια καινούργια περιπέτεια.
Ναι έχω μετανοιώσει για διάφορα πράγματα. Υπάρχουν πράγματα που λέω πως μακάρι να μην τα είχα κάνει και πράγματα που θα έπρεπε να είχα κάνει αλλά και αρκετά που λέω πως είμαι ευτυχής που έχω κάνει. Όλα είναι μέσα στη ζωή.
Το λοιπόν, αν δεν είσαι ακόμα στον δικό σου χειμώνα, θέλω να σου θυμίσω ότι θα φτάσεις εδώ πιο γρήγορα από όσο νομίζεις. Ο,τι θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου, σε παρακαλώ να το κάνεις γρήγορα. Μην το αναβάλλεις. Η ζωή περνάει τόσο γρήγορα! Κάνει ο,τι μπορείς σήμερα, επειδή κανένας δεν μπορεί να σου υποσχεθεί ότι θα δεις όλες τις εποχές της ζωής σου, γι αυτό ζήσε το σήμερα και πες όλα εκείνα που θέλεις στους αγαπημένους σου, εκείνα που θέλεις να θυμούνται και να ελπίζεις ότι θα σε εκτιμήσουν και θα σε αγαπήσουν για όλα όσα έκανες γι αυτούς όλα αυτά τα χρόνια!
Η ζωή σου προσφέρεται ως δώρο. Ο τρόπος που την περνάς είναι ένα δώρο γι αυτούς που ακολουθούν μετά από σένα! Κάν’την να είναι φανταστική.
Να θυμάσαι ότι η υγεία είναι ο αληθινός πλούτος κι όχι τα κομμάτια του χρυσού και του χαρτιού που έχεις η δεν έχεις στο πορτοφόλι σου.
Καλά θα κάνεις λοιπόν επειδή η ζωή είναι τόσο μικρή να είσαι σαν ένα φύλο στο ποτάμι, να αφεθείς, να απολαύσεις τις αναμνήσεις σου και να ονειρευτείς. Παρατα τον κατάλογο με τα χιλιάδες πράγματα που έχεις να κάνεις και κάνε δυο τρια βήματα από τον αγαπημένο σου χορό. Κλείσε την τηλεόραση, μην ακούς άλλο ειδήσεις, και κοίτα να βρεις κάποιον που θα είναι πρόθυμος να μοιραστεί τα συναισθήματα σου.
Σήμερα είσαι πιο γέρος από ποτέ κι όμως είσαι πιο νέος απ όσο μπορείς να γίνεις.
Οσο κρατά η μέρα να την χαρείς, να την αξιοποιήσεις!
Αδραξε τη μέρα όμως μην παραλείψεις και την νύχτα!…”
