«Πόρρω γὰρ ἡδονῆς ἵδρυται καὶ λύπης τὸ θεῖον, ἀνθρώπῳ δέ, ὅτι τὰ πολλὰ βλάβην ἡδονὴ καὶ λύπη γεννᾷ, δυσμάθειαν καὶ λήθην καὶ ἀφροσύνην καὶ ὕβριν τίκτουσα ἐν τῇ ψυχῇ».
Διότι το θείον είναι καθιδρυμένο μακράν της ηδονής και της λύπης, όμως στον άνθρωπο τις περισσότερες φορές η ηδονή και η λύπη προξενούν βλάβη, ενσταλάζοντας μέσα στην ψυχή δυσχέρεια προς την μάθηση, λήθη, αφροσύνη και υβριστική συμπεριφορά.
Πλάτων, Ἐπιστολαί, (Γ΄)
