«ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΓΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΡΚΑ, ΕΠΕΙΔΗ Ο ΜΟΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ.
ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΑΝΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ.
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΤΙΠOΤΑ. Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΕΝΩ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ. Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ, ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ - ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ - ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ; ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ.
ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΜΕΛΛΟΝ.
ΟΜΟΡΦΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΖΗΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ. ΤΟΤΕ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΙΣΛΑΜ, ΙΝΔΟΥΪΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ.
ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ - ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ.
ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ, ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙ, ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΕΙ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΗΣΥΧΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝ. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ: ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΜΩΣ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙΣ ΚΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ».
OSHO
