Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΘΑΡΟΣ





"Θυμήσου να μη με καταλαβαίνεις λάθος. Είπα, ΄΄Έκφραζε τα αρνητικά σου συναισθήματα.΄΄ Δεν είπα, ΄΄Δημοσίως.΄΄ Έτσι ακριβώς διαστρεβλώνονται τα πράγματα.

Αν τώρα αισθάνεσαι θυμωμένος με κάποιον κι αρχίσεις να εκφράζεις το θυμό, ο άλλος άνθρωπος δεν πρόκειται να είναι ένας Γκωτάμα Βούδας και να κάτσει σιωπηλός. Δεν είναι ένα μαρμάρινο άγαλμα΄ κάτι θα κάνει κι εκείνος. Θα εκφράσεις εσύ το θυμό, θα εκφράσει κι εκείνος θυμό.

Αυτό θα δημιουργήσει περισσότερο θυμό μέσα σου -κι ο θυμός ή η βία δημιουργούν, από την άλλη πλευρά, το ίδιο και μάλιστα εκδικητικά. Και τότε θα νιώθεις ότι μπήκες περισσότερο μέσα σε τούτο, επειδή σου είπαν να εκφράζεσαι.

Σου είπα πράγματι να εκφράζεσαι -αλλά δεν εννοώ δημοσίως.

Αν νιώθεις θυμωμένος, πήγαινε στο δωμάτιό σου, κλείσε το δωμάτιο, χτύπα ένα μαξιλάρι, στάσου μπροστά στον καθρέφτη, βάλε τις φωνές στην εικόνα σου, πες πράγματα που δεν είπες ποτέ σε κανένα και που πάντα ήθελες να τα πεις. Αλλά το φαινόμενο πρέπει να είναι ιδιωτικό, διαφορετικά δεν υπάρχει τέλος. Τα πράγματα κινούνται συνέχεια σε κύκλο κι εμείς θέλουμε να τα τελειώσουμε.

Μόλις λοιπόν αισθάνεσαι κάποιο αρνητικό συναίσθημα για τον οποιονδήποτε, εκείνος ο άλλος άνθρωπος δεν είναι το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι έχεις την ορισμένη ενέργεια του θυμού. Τώρα, την ενέργεια αυτή πρέπει να την διασκορπίσεις μέσα στο σύμπαν. Δεν πρέπει να την καταπιέσεις μέσα σου.

Όποτε λοιπόν λέω, ΄΄Εκφράσου,΄΄ εννοώ πάντοτε ιδιωτικά, όταν είσαι μόνος. Πρόκειται για διαλογισμό, δεν πρόκειται για καυγά. Αν νιώθεις λυπημένος, κάθισε μέσα στο δωμάτιό σου και νιώσε όσο λυπημένος μπορείς΄ δεν θα σε βλάψει. Να είσαι πραγματικά λυπημένος και δες πόση ώρα θα κρατήσει αυτό. Τίποτε δεν κρατάει για πάντα΄ σε λίγο θα αρχίσει να φεύγει. Αν αισθάνεσαι την ανάγκη να κλάψεις, κλάψε΄ αλλά ιδιωτικά.

Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμιά σχέση με τους άλλους. Τα πάντα είναι δικό σου πρόβλημα΄ γιατί να το κάνεις δημόσια; Και με τον τρόπο αυτό, δεν θα το βοηθήσεις, αλλά αντίθετα θα αυξηθεί. Κάθε μέρα λοιπόν, πριν αποκοιμηθείς, επί μια ώρα τη νύχτα, κάθισε πάνω στο κρεβάτι σου και κάνε κάθε είδους τρελά πράγματα που ήθελες να κάνεις, που οι άνθρωποι κάνουν όταν είναι θυμωμένοι, βίαιοι, καταστροφικοί. Και δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει να είσαι καταστροφικός με πολύτιμα πράγματα΄ σκίζε απλώς χαρτιά σε μικρά κομμάτια και πέτα τα τριγύρω΄ και την ξέρεις την ιστορία. Κι αυτό θα είναι αρκετό.

Κατάστρεψε ό,τι να΄ναι, μπορεί να είναι άνευ αξίας -τα πάντα όμως πρέπει να γίνουν στον ιδιωτικό σου χώρο, έτσι, όταν θα βγεις έξω, θα βγεις φρέσκος.

Αν θέλεις να κάνεις κάτι δημόσια, κάνε ό,τι σου έλεγα σχετικά με εκείνους τους πρωτόγονους. Μπορείς να πας στον άνθρωπο με τον οποίο είχες θυμώσει και να του πεις, ΄΄Είχα θυμώσει, ιδιωτικά, μαζί σου. Σου έβαλα τις φωνές, σε έβρισα, σου είπα άσχημα πράγματα΄ σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις. Όλα όμως έγιναν ιδιωτικά, γιατί το πρόβλημα ήταν δικό μου΄ δεν έχει καμιά σχέση με σένα. Απευθυνόταν όμως κατά κάποιο τρόπο σε σένα κι εσύ δεν το ξέρεις΄ γι΄αυτό και χρειάζεται να ζητήσω συγνώμη.΄΄

Αυτό πρέπει να γίνει δημόσια. Θα βοηθήσει τους ανθρώπους να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Και ο άλλος άνθρωπος δεν θα θυμώσει΄ θα πει, ΄΄Δεν υπάρχει λόγος για συγνώμη. Δεν μου έκανες τίποτε. Κι αν αισθάνεσαι καθαρός, ήταν καλή η άσκηση.΄΄

Μην παρουσιάζεις όμως δημόσια τα αρνητικά σου στοιχεία, την ασχήμια σου΄ διαφορετικά, δημιουργείς μεγαλύτερα προβλήματα καθώς προσπαθείς να λύσεις μικρά προβλήματα. Να είσαι πραγματικά πολύ προσεκτικός. Κάθε τι το αρνητικό πρέπει να γίνεται ιδιωτικά, όταν είσαι μόνος σου. Κι αν θέλεις να κάνεις κάποια δημόσια δήλωση σχετικά με τούτο -γιατί μπορεί να είχες κάποιον στο νου σου τον οποίο μίσησες, τον οποίο σκότωσες ενώ έσχιζες το χαρτί- πήγαινε σε κείνον και ζήτα ταπεινά να σε συγχωρήσει.

Και μπορείς εδώ να δεις τη διαφορά μου από τις λεγόμενες Δυτικές θεραπείες. Δεν έχουν. . . η ανακούφιση που δίνουν είναι προσωρινή.
Κατάλαβε όμως οριστικά τώρα ότι το κάθε ένα πρόβλημα είναι δικό σου, πρέπει λοιπόν να το λύνεις στον ιδιωτικό σου χώρο.

Μην πλένεις τα άπλυτά σου σε δημόσιους χώρους. Δεν υπάρχει λόγος. Γιατί να αναμειγνύεις κι άλλους ανθρώπους χωρίς λόγο; Γιατί να δημιουργείς μια άσχημη εικόνα του εαυτού σου χωρίς λόγο;"
OSHO