Κυρίαρχη έννοια στην επιστήμη της οργονομίας είναι η “Οργόνη”. Μια ενέργεια η οποία ήταν γνωστή, από τα αρχαία χρόνια(!) Η οργόνη όπως έχει δηλώσει και ο Ράιχ, είναι ο Αιθήρ των αρχαίων Ελλήνων, ενώ έχει σημαντικές ομοιότητες με το Τσι των Κινέζων, το Πράνα των Ινδών τη βιοενέργεια της ζωής. Υπάρχουν ομοιότητες με το στοιχείο Ακάσα (Akasha) των ανατολικών πολιτισμών, το βιόπλασμα των σοβιετικών (φωτογραφία Κίρλιαν), το Μάνα των κατοίκων στα νησιά της Χαβάης και τα βιοφωτόνια, τη συγκλονιστική ανακάλυψη τού Γερμανού θεωρητικού φυσικού Άλφρεντ Ποπ, με τα οποία ασχολούνται σήμερα πολλά επιστημονικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο.
Ένα μέρος των συκοφαντικών επιθέσεων που δέχθηκε υποστηρίζεται από το επιχείρημα ότι ο Ράιχ ανακάλυπτε ό,τι φανταζόταν και όσα ήθελε να υπάρχουν. Ωστόσο προσεκτική μελέτη τού έργου και των ανακαλύψεών του δείχνει χωρίς καμία αμφιβολία ότι οι ανακαλύψεις του ήταν προϊόν της συστηματικής σκέψης, έρευνας, πειραμάτων αλλά κυρίως της ιδιοφυΐας του, ενώ παρατηρούμε ότι πάντα υπήρχε μια κόκκινη κλωστή που αποτελούσε το υπόστρωμα της πορείας του. Αυτή ήταν το ασίγαστο πάθος του για την ανακάλυψη της αλήθειας και της προσφοράς στην ανθρωπότητα.
Είναι σημαντικό λοιπόν να διευκρινίσουμε τη μεθοδολογία σκέψης με την οποία έφτασε ο Ράιχ στην ανακάλυψη της οργόνης, για να διαφανεί η συκοφαντική εκστρατεία εναντίον του, επειδή οι περισσότεροι νομίζουν (έχοντας υποστεί την πλύση εγκεφάλου των πολεμίων του), ότι πρόκειται απλώς για φαντασίωσή του. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Στην ανακάλυψη της οργόνης έφτασε μέσα από θετικά και αρνητικά προσωπικά βιώματα, ατέλειωτη σειρά θεωρητικών προβληματισμών, ερευνών, κλινικών παρατηρήσεων και αμέτρητων εργαστηριακών πειραμάτων, που εδράστηκαν στο πρώιμο ξύπνημα της σεξουαλικής του ζωής, βρήκαν υλικό για να αναπτυχθούν στο γόνιμο μυαλό του Ράιχ, όταν ήταν πάμπτωχος και μονίμως πεινασμένος φοιτητής στην Ιατρική Σχολή της Βιέννης, εξελίχθηκαν με τη συμμετοχή του στο στενό κύκλο του Φρόιντ και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν με τις εκατοντάδες βιοφυσικά πειράματα και έρευνες, που έκανε ψάχνοντας να βρει την πηγή της λίμπιντο, όταν αναγκάστηκε να βρεθεί μετανάστης στο Όσλο, κυνηγημένος από τους ναζί για να επιβεβαιωθούν οριστικά στη συνέχεια με χιλιάδες πειράματα που πραγματοποίησε στις ΗΠΑ.
Είναι γνωστό ότι ο Ράιχ διδάχθηκε από τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τον Φρόιντ, την ψυχαναλυτική τεχνική. Όμως γρήγορα άρχισε να αποβάλλει όσα έβλεπε ότι δεν βοηθούσαν τους ασθενείς του και να εισάγει νέες ιδέες και πρακτικές που βοηθούσαν στη θεραπεία των ανθρώπων. Για παράδειγμα κατάργησε πρώτος τον ψυχαναλυτικό τουπέ. Να κάθεται δηλαδή ο γιατρός πίσω από το κεφάλι του ασθενή και να τον αφήνει να κάνει ελεύθερους συνειρμούς. Ο Ράιχ πήρε την καρέκλα του και κάθισε δίπλα στον ασθενή κάνοντας επαφή μαζί του. Αντί να προσπαθεί να αναλύσει τους συνειρμούς του ερμήνευσε τον τρόπο που παρουσίαζε τα ζητήματα ο ασθενής, με άλλα λόγια έκανε κάτι πρωτοφανές για την εποχή του. Άρχισε να ερμηνεύει την εκφραστική γλώσσα του σώματος.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ
Το μπλε (ή πρασινο-μπλε) είναι το κύριο χρώμα της Οργόνης, όπως μπλε φαίνεται και ο πλανήτης μας. Οι φωτογραφίες που έχουν παρθεί από το διάστημα δείχνουν ξεκάθαρα το μπλε οργονοτικό πεδίο της Γης. Η κλασική φυσική προσπαθεί να εξηγήσει το μπλε χρώμα της ατμόσφαιρας με την διάχυση του φωτός, αλλά και το τρεμόσβημα των άστρων. Αν το τρεμόσβημα είναι αποτέλεσμα της διάχυσης του φωτός, τότε θα έπρεπε να είναι ομοιόμορφο σε όλο τον ουρανό. Ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει. Το τρεμόσβημα είναι εξαιρετικά αδύνατο κοντά στο φως του Φεγγαριού, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, επειδή η διάχυση φωτός κοντά στο Φεγγάρι είναι πολύ ισχυρότερη, άρα και το τρεμόσβημα θα έπρεπε να είναι ισχυρότερο, κάτι που δεν συμβαίνει.
Ένα άλλο φαινόμενο, που έχει περάσει παντελώς απαρατήρητο από τους αστροφυσικούς είναι η ολοφάνερη αντίφαση που υπάρχει μεταξύ της λαμπρότητας του νυχτερινού ουρανού και της απόλυτης σκοτεινιάς του Διαστήματος, όπως έχει παρατηρηθεί από τους αστροναύτες και από πολλές διαστημικές φωτογραφίες. Ο Ράιχ είχε δηλώσει ότι η λαμπρότητα των άστρων που βλέπουμε τη νύχτα όταν βρισκόμαστε μακριά από φωτεινές γήινες πηγές οφείλεται στη διέγερση του οργονοενεργειακού πεδίου της Γης. Με άλλα λόγια η διαστημική ακτινοβολία “χτυπά” το οργονοενεργειακό πεδίο, το διεγείρει και αυτό είναι που ακτινοβολεί τη λαμπρότητα του φωτός τους.
Εκτός της Γης, στο Διάστημα, υπάρχει το απόλυτο σκοτάδι, που τόσο έχει συζητηθεί από αστροναύτες, επειδή η συγκέντρωση οργόνης είναι πολύ αραιότερη και δεν μπορεί να φωταυγήσει επαρκώς τον κενό χώρο.
Είναι γνωστό ότι η ΝΑΣΑ επιδιώκει να συντηρεί και να εκτοξεύει τηλεσκόπια εκτός τής γήινης ατμόσφαιρας με το επιχείρημα ότι η έλλειψη ατμόσφαιρας δίνει καθαρότερες εικόνες του Διαστήματος. Πράγματι, αυτό συμβαίνει, αλλά αυτό που δεν εξηγείται είναι η παρατήρηση από όλους τους αστροναύτες και από την προσεκτική εξέταση των φωτογραφιών του Μεγάλου Σκοταδιού εκεί έξω.
