Ένας πολυμαθής καθηγητής πανεπιστημίου, θέλοντας να μάθει περισσότερα για την φιλοσοφία του Ζεν πήγε να συναντήσει τον διδάσκαλο Ναν-ίν.
Ο διδάσκαλος τον καλωσόρισε και του προσέφερε τσάι. Καθώς ο διδάσκαλος σερβίριζε τσάι, ο καθηγητής μιλούσε για το Ζεν, χωρίς να σταματά καθόλου. Ο διδάσκαλος έβαζε τσάι στην κούπα του καθηγητή, και ακόμα κι όταν ξεχείλισε, συνέχιζε να βάζει τσάι. Ο καθηγητής παρακολουθούσε τον διδάσκαλο καθώς μιλούσε, μέχρι που δεν άντεξε άλλο και τον ρώτησε “μα, δεν το βλέπετε ότι έχει ξεχειλίσει;!
Δεν χωράει άλλο τσάι!”.
“Ακριβώς”, είπε ήρεμα ο Ναν-ίν.
“Όπως το φλιτζάνι, κι ο νους σας ξεχειλίζει με τις θεωρίες και τις απόψεις σας. Πώς να σας διδάξω Ζεν αν δεν τον αδειάσετε πρώτα;
Δεν χωράει άλλο!”