“Ένα από τα πιο θεμελιώδη πράγματα που πρέπει να θυμάσαι – όχι μόνον εσύ, αλλά κι ο πάντες – είναι πως ό,τι συναντάς στην εσωτερική σου διαδρομή, εσύ δεν είσαι εκείνο.
"Εσύ είσαι αυτός που το παρατηρεί. Ίσως να πρόκειται για την κατάσταση του τίποτα, ίσως να πρόκειται για την μακαριότητα, ίσως να πρόκειται για την σιωπή, πάντως ένα πράγμα πρέπει να θυμάσαι: όσο όμορφη κι όσο γοητευτική κι αν είναι μια εμπειρία που σου συμβαίνει, εσύ δεν είσαι εκείνη.
Εσύ είσαι εκείνος που τη βιώνει. Κι αν προχωρείς συνέχεια και συνέχεια, το υπέρτατο σημείο του ταξιδιού είναι εκείνο όπου δεν απομένει καμιά εμπειρία – ούτε σιωπή, ούτε μακαριότητα ούτε η κατάσταση του τίποτα.
Δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο για σένα, αλλά μόνο η υποκειμενικότητά σου.
"Ο καθρέφτης είναι άδειος΄ δεν αντικατοπτρίζει τίποτε. Είναι εσύ.
"Ακόμη και σπουδαίοι ταξιδιώτες του εσωτερικού κόσμου έχουν μείνει κολλημένοι στις όμορφες εμπειρίες και ταυτίστηκαν με τις εμπειρίες αυτές, νομίζοντας ότι, “Βρήκα τον εαυτό μου.” Σταμάτησαν πριν να φτάσουν στο τελικό στάδιο, όπου εξαφανίζονται όλες οι εμπειρίες.
Η φώτιση δεν είναι εμπειρία.”
OSHO
