Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σ΄έναν κόμπο της ιστορίας της, ίσως τον πιο αποφασιστικό των τελευταίων τουλάχιστον αιώνων. Η στάση που θα κρατήσει θα είναι καθοριστική, όχι μόνο για την ίδια, αλλά και τους άλλους λαούς. Γι΄αυτό είναι τεράστια η ευθύνη της απέναντι στο μέλλον. Δηλαδή η ευθύνη ημών, των Ελλήνων.
Φαίνεται όμως ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που συναισθάνονται το βάρος αυτής της ευθύνης. Δεν είναι πολλοί αυτοί που συναισθάνονται πόσο δραματικά σοβαρή είναι η εποχή που διανύουμε και οι περιστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο. Κινδυνεύει η ίδια της η υπόσταση. Τα πλήγματα που έχει δεχτεί και δέχεται είναι προανάκρουσμα πολύ χειρότερων γεγονότων. Αν δεν αναχαιτιστεί αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων, η χώρα θα οδηγηθεί σε πλήρη καταστροφή.
Όλα όσα συμβαίνουν έχουν σχεδιαστεί και δρομολογηθεί δεκαετίες πριν και προχωρούν μεθοδευμένα. Βέβαια, δεν είναι η μόνη χώρα που έχει δεχτεί θανάσιμα χτυπήματα, αυτή τη στιγμή όμως βρίσκεται ακριβώς στο στόχαστρο των σκοτεινών δυνάμεων.
«Συνομωσιολογίες», θα πουν περιφρονητικά κάποιοι. Μακάρι να ήταν έτσι, δυστυχώς όμως δεν είναι. Πληροφορίες, έρευνες, δηλώσεις, και, κυρίως, γεγονότα συνθέτουν ένα ευανάγνωστο πλέον παζλ. Βλέπετε, η εποχή αυτή, μέσα σε πολλά κακά, έχει κι ένα μεγάλο καλό, που θα μπορούσε ν΄αποβεί σωτήριο αν το εκμεταλλευόμασταν σωστά. Το καλό είναι ότι όλα βγαίνουν στην επιφάνεια, και δύσκολα μπορεί να μείνει κάτι κρυφό για πολύ. Κι αυτό σε πείσμα της παραπληροφόρησης των ισχυρών, διαπλεκόμενων μίντια.
Το ότι έχουν εξυφανθεί δόλια σχέδια εναντίον της Ελλάδας, αλλά και όλων των λαών βέβαια, δεν απαλλάσσει κανέναν από τις βαριές ευθύνες του. Το κύριο βάρος φέρουν οπωσδήποτε οι άθλιες εξουσίες και κυβερνήσεις, οι εκφραστές των οποίων υπήρξαν, σχεδόν όλοι, δούλοι των προσωπικών τους φιλοδοξιών και παθών, και, ως εκ τούτου, εύκολοι υποτακτικοί σκοτεινών αφεντικών, είτε μέσω δωροδοκίας, είτε μέσω εκβιασμού, είτε και με τα δύο. Ανάξιοι άνθρωποι βρέθηκαν, και βρίσκονται, σε υψηλές θέσεις σε κάθε τομέα, πολιτικό, επιχειρηματικό, δημοσιογραφικό, και όπου αλλού.
Το μεγαλύτερο έγκλημα όλων αυτών είναι ότι διέφθειραν το ήθος και τον ψυχισμό των πολιτών. Αυτό βέβαια δεν μας απαλλάσσει, εμάς τους πολίτες, από τις δικές μας ευθύνες, καθώς αφεθήκαμε να βουλιάξουμε στη χυδαία νιρβάνα της καλοπέρασης, της αδιαφορίας και του ατομικισμού. Στ΄αλήθεια, δεν υπάρχει τίποτε πιο θλιβερό από τον άνθρωπο που δεν έχει κανένα πνευματικό όραμα, κανέναν ευγενικό προσανατολισμό, που ζει μια ζωή δίχως νόημα και ομορφιά.
Ελάχιστοι έχουν αντιληφθεί ότι αυτή η τρομερή κρίση που βιώνουμε στην ουσία της και στη ρίζα της είναι αξιακή. Η καταβαράθρωση όλων των αξιών συνεπιφέρει και την οικονομική εξαθλίωση. Εν πάσει περιπτώσει, είναι πολύ ορθή η επισήμανση κάποιου ομιλητή που ακούσαμε, ότι κανένας λαός δεν χάθηκε από τη φτώχεια. Αλήθεια, πώς εξαφανίστηκαν πολιτείες, λαοί, και αυτοκρατορίες; Λόγω φτώχειας; Όχι, λόγω ηθικοπνευματικού μαρασμού. Ο πνευματικός εκφυλισμός, ή, με άλλα λόγια, ο εκφυλισμός της συνείδησης είναι ο γεννήτορας της καταστροφής.
Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Ο πνευματικός υποσιτισμός συνεπάγεται εξασθένιση όλων των δυνάμεων. Μπορούμε να περιμένουμε υγεία και ευημερία σε μια πολιτεία, της οποίας οι πολίτες δεν διαβάζουν, δεν έχουν καμία επαφή με τις υψηλές μορφές τέχνης, είτε μουσικές, είτε εικαστικές, είτε οτιδήποτε άλλο; Που αγνοούν τους θησαυρούς των μεγάλων σοφών τους; Που αδιαφορούν για την ιστορία; Που ρυπαίνουν, ασχημίζουν και καταστρέφουν το περιβάλλον; Που αλληλοπροσφωνούνται με το γνωστό επίθετο; Που δεν σέβονται τα δικαιώματα του διπλανού τους; Με τέτοια νοοτροπία και βιωματική δεν υπάρχει ελπίδα. Πραγματικά, δεν υπάρχει.
Τέτοια νοσηρότητα ανοίγει διάπλατα τις εισόδους από όπου μπορεί να εισχωρήσει η κατοχή. Αυτό ακριβώς και συμβαίνει. Η χώρα μας βρίσκεται κάτω από μια επαίσχυντη κατοχή από δυνάμεις σκοτεινές και ανελέητες. Κι εμείς τι κάνουμε; Ανεχόμαστε όλη αυτή την αθλιότητα παθητικά, άβουλα, και καρτερικά. Μας επιβάλλουν βίαια εξοντωτικά μέτρα, μας ταπεινώνουν, μας λεηλατούν, κι εμείς τα δεχόμαστε όλα σαν υπνωτισμένοι. Και, αντί να αφυπνιστούμε και να οργανώσουμε την αντίσταση και την απελευθέρωσή μας, αφήνουμε τα εξωτερικά βαμπίρ και τους εσωτερικούς οσφυοκάμπτες υπηρέτες τους να απεργάζονται τον όλεθρό μας.
Και να πού οδηγούν όλα αυτά -σε μια χώρα γεμάτη επαίτες, εγκληματικότητα, παραβατικότητα, κακομοιριά, ερήμωση. Μια χώρα που πεθαίνει πνευματικά, δημογραφικά, οικονομικά, μια χώρα χωρίς αύριο... Κι εμείς τώρα τι κάνουμε; Θα πίνουμε το φραπέ μας -όσοι δεν βγαίνουμε ακόμη στα συσσίτια -θα βλέπουμε τα τούρκικα σίριαλ και τα χαρωπά μεσημεριανάδικα; Και μετά θα ξαναψηφίσουμε τους ίδιους ελεεινούς δοσίλογους να κυβερνήσουν την ωραία δουλοπαροικία μας; Άξιος, λοιπόν, ο μισθός μας.
Ε! Η Ελλάδα χά-νε-ται! Δολοφονείται από εξωτερικούς και εσωτερικούς δήμιους και από τη δική μας αναξιότητα. Θα εξακολουθήσουμε την ίδια τακτική; Μήπως να περιμένουμε κανένα θαύμα;
AGNI YOGA HELLAS, 5/3/2013.
