ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ - ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

«ΤΟ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΕΛΟΥΝΤΟ ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩΜΕΝ. ΕΚΕΙΝΟ ΟΜΩΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΕΣΩΘΗ ΜΕΧΡΙΣ ΗΜΩΝ ΑΛΩΒΗΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΜΥΘΟΥ, ΕΝ ΤΩ ΟΠΟΙΩ, ΩΣ ΘΑ ΙΔΩΜΕΝ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟΝ ΥΦΟΣ, Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΣ, Η ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΟΣΤΑΤΣΕΩΣ. ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΤΩΝ ΜΕΜΥΗΜΕΝΩΝ: “ΤΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΗΜΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΑΥΤΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑΝ”. 



Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΚΝΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΥΜΦΗΣ (ΚΑΤ΄ ΑΛΛΟΥΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΧΘΟΝΙΑΣ ΘΕΑΣ) ΣΕΜΕΛΗΣ. ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΜΑΣ ΕΔΟΘΗ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΑΝ ΚΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΑΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΙΞΙΩΝ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΜΕΤΑ ΘΝΗΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΝΥΜΦΩΝ. ΕΛΕΓΟΜΕΝ ΤΟΤΕ ΟΤΙ: “ΕΑΝ ΔΕΧΘΩΜΕΝ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΩΝ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΠΑΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟΝ ΑΝΤΙΛΗΨΙΝ, ΠΑΡΙΣΤΩΣΙΝ, ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΦΥΣΙΚΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΝΤΕΛΟΥΣΑΣ ΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΑΥΤΟΥ, ΘΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΥΚΟΛΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩΜΕΝ ΟΤΙ Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΩΣ ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΗ ΣΥΝΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΙΝΟΣ ΘΝΗΤΟΥ, ΟΥΔΕΝ ΑΛΛΟ ΑΛΛΗΓΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΤΟΥ ΔΕΙΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΤΑΔΕ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΤΟΙΟΥΤΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΕΙΓΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ”. 



ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΟΣ ΑΦ΄ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΝΗΤΗΣ ΣΕΜΕΛΗΣ ΑΦ΄ ΕΤΕΡΟΥ, ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΥΡΟΣ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΝ ΨΥΧΙΚΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ. ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ΤΑΥΤΗΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Η ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ ΜΕΤΑΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΥΡΟΣ ΕΞ ΗΣ Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΕΝΤΑΥΘΑ ΝΑ ΕΚΤΑΘΩΜΕΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΥΡΙΩΣ Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΩΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΕΠΡΩΜΕΝΩΝ ΤΟΥ. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ, ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΖΩΝ ΑΜΕΡΙΜΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΤΟΥ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΙΝ 7 ΤΙΤΑΝΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΩΝΟΥΝ, ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ, ΔΙΑΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΕΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΟΥΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΕΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΘΑ ΕΠΕΤΥΓΧΑΝΟΝ ΑΦ΄ ΕΝΟΣ ΤΗΝ ΕΜΠΟΔΙΣΙΝ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΕΑΣ ΘΕΩΝ, ΔΙΑ ΔΕ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΑ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΥΡΟΣ ΕΜΠΕΠΟΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΑΡΚΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΚΑΤΩΡΘΩΝΟΝ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΝ ΦΥΣΙΝ ΘΕΙΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ. ΜΟΝΟΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΠΕΥΔΕΙ ΚΑΙ ΚΟΜΙΖΕΙ ΑΥΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΙΑ. ΟΥΤΟΣ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΠΟΛΥΕΙ ΤΟΝ ΚΕΡΑΥΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΠΟΤΕΦΡΩΝΕΙ ΑΥΤΟΥΣ. 



ΕΚ ΤΗΣ ΤΕΦΡΑΣ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΩΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΓΕΝΕΣΙΝ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΓΕΝΟΣ. Η ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ ΑΥΤΗ ΠΕΡΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΤΕΡΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ, ΔΙΟΤΙ ΕΠ΄ ΑΥΤΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ. ΟΝΤΩΣ ΕΝ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩ ΓΕΝΕΙ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΤΙΤΑΝΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΟΙ ΤΙΤΑΝΕΣ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΣΑΡΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ. 



Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΠΑΝ Ο, ΤΙ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΤΙΤΑΝΙΚΗΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΟΡΦΙΚΟΣ ΒΙΟΣ, ΔΗΛ. ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΝ ΤΟΥ ΤΑΥΤΗΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ: ΕΧΕΙ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΑ ΘΕΙΟΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΝ, ΟΥΤΟΣ ΔΕ ΕΙΝΕ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ Ο ΛΥΣΕΥΣ, Ο ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΕΚ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΖΩΟΓΟΝΗΘΕΙΣΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΤΟΥ ΖΑΓΡΕΩΣ. ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ, Ο ΛΥΣΕΥΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΙΤΙΟΣ ΤΗΣ “ΛΥΣΕΩΣ” ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΗΪΝΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΣΩΤΗΡ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ. 



ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ ΕΞΕΙΚΟΝΙΖΕΝ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΩΣ Η ΕΠΤΑΧΟΡΔΟΣ ΛΥΡΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΚΑΘΟΔΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΗΝ ΠΡΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ, ΕΥΡΙΔΙΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ. 



ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙΝ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΗΚΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. ΗΤΟ Ο ΚΑΤ΄ ΕΞΟΧΗΝ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ, ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΚΔΟΧΗΝ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ. ΟΠΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΤΟΥ ΔΙΔΕΙ ΓΕΝΕΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΣ ΕΠΟΧΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΕΙ ΣΥΜΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ, ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΕΞΕΛΑΜΒΑΝΕΤΟ ΟΥΤΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΩΣ ΩΣ Η ΑΡΧΗ Η ΔΙΕΠΟΥΣΑ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Ο ΗΛΙΟΣ – ΑΠΟΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΣΤΙΣ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΑ ΣΚΟΤΗ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΤΑΞΙΑΣ, ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΣΤΙΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΟΞΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΟΝ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΙ ΑΥΤΑΣ ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ. ΑΜΕΣΟΣ ΟΜΩΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΙΚΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ, Ο ΘΕΙΟΣ ΥΙΟΣ, ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΑΜΕΣΩΤΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΦΕΥΣ Ο ΜΕΜΥΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΔΩΣΗ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΦΩΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΔΕΧΘΗ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΗΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. 



“ΑΝΑΛΑΒΩΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ Ο ΜΕΝΤΩΡ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΓΡΑΦΕΙ Ο Κ. HENRI DURVILLE ΕΠΕΖΗΤΗΣΕ – Ο ΟΡΦΕΥΣ – ΝΑ ΑΠΟΤΑΘΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΑΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑΝ. ΒΕΒΑΙΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΗΤΟ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΑΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΝΑ ΔΙΔΑΞΗ ΠΑΝΤΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑΝ ΤΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ. ΑΛΛ΄ Ο ΛΑΟΣ ΠΡΟΣ ΟΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΕΧΕΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΑΓΚΗΝ ΝΑ ΔΙΑΙΣΘΑΝΘΗ ΤΑΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ, ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΗ ΕΑΥΤΟΝ ΔΙΑΡΡΕΟΜΕΝΟΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΞΑΙΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΩΝ ΠΑΛΜΩΝ, ΝΑ ΑΚΟΛΥΘΗΣΗ ΔΙ΄ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΤΥΛΙΞΙΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ, Ο ΟΡΦΕΥΣ ΘΑ ΔΥΝΗΘΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΘΕΤΕΙ ΕΙΣ ΧΡΗΣΙΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΣΤΗΣ. ΜΙΑ ΜΟΥΣΑ ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΕΙ. ΕΝΕΚΑ ΔΕ ΤΟΥΤΟΥ Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕΝ ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ. ΟΥΔΕΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΣΤΕΡΗΘΗ. ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΜΕΜΥΗΜΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΜΑΓΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΘΗ ΕΙΜΗ ΜΟΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ. ΗΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟΝ ΤΟ ΤΕΚΝΟΝ ΜΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΗ ΟΠΩΣ ΔΩΣΗ ΑΠΛΕΤΟΝ ΤΟ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ ΦΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑΝ ΕΚΕΙΝΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΟΣΑ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΚΟΜΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΥ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΗΣ”. 




ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Ο ΟΡΦΕΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΕΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑΣ ΚΑΛΑΣ ΤΕΧΝΑΣ – ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ – ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ. ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΟΥΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ – ΔΙΟΝΥΣΟΥ. ΙΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΘΗ ΟΜΩΣ Η ΕΝΩΣΙΣ ΑΥΤΗ ΔΕΟΝ Ο ΜΥΣΤΗΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΗ ΤΑ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΔΙΑΤΥΠΟΥΜΕΝΑ ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΑ. 



ΟΦΕΙΛΕΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΤΙΤΑΝΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΓΝΟΣ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΝΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΝ ΜΕΡΟΣ. ΟΦΕΙΛΕΙ ΜΕ ΑΛΛΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΕΝ ΤΩ ΟΠΟΙΩ Η ΨΥΧΗ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΗ ΩΣ ΕΝ ΦΥΛΑΚΗ. Η ΟΔΟΣ ΟΜΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ, ΗΤΙΣ ΕΚΑΛΕΙΤΟ ΕΝ ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΗ “ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ” Ή “ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ”, ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΟΣ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠ΄ ΟΥΔΕΝΙ ΛΟΓΩ ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΟΥΤΟΙ ΝΑ ΔΙΑΣΠΑΣΘΟΥΝ ΑΠΟΤΟΜΩΣ Ή ΤΕΧΝΗΤΩΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΛΥΣΙΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ. ΔΙΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΜΗ ΤΕΛΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΕΝΔΥΘΗ ΝΕΟΝ ΣΩΜΑ, ΚΑΙ ΕΝ ΑΥΤΩ ΝΑ ΔΙΑΜΕΙΝΕΙ ΕΠΙ ΤΙ ΝΕΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΣΥΛΛΕΓΟΥΣΑ ΠΕΙΡΑΝ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΗ. ΟΠΩΣ ΑΡΓΟΤΕΡΟΝ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ Ο ΟΡΦΕΥΣ, ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, ΕΞ ΟΣΩΝ ΔΥΝΑΜΕΘΑ ΕΚ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΝΑ ΕΙΚΑΣΩΜΕΝ, ΤΑΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΔΗΛΟΝΟΤΙ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΣ. (ΟΤΙ ΠΑΛΑΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ, ΟΡΦΙΚΟΣ ΤΕ ΓΑΡ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ, Ο ΠΑΛΙΝ ΑΓΩΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΝΑΓΩΝ, ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΚΥΚΛΩ ΠΑΛΛΑΚΙΣ – ΟΡΦΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ). 



ΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΩΝ ΤΟΥΤΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΟΥΤΑΙ Ο “ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ”, Η ΔΕ ΨΥΧΗ ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΕΠΙ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥ “ΤΡΟΧΟΥ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ”, ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΛΕΠΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ “ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΥΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ” ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ. 



ΥΠΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η ΛΥΣΙΣ, ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ, ΑΛΛ΄ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΥΦΛΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΙ, ΔΕΝ ΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΕΠΟΥΣΑΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΤΟ ΚΕΙΤΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΩΤΑ ΑΚΟΥΟΥΝ ΑΥΤΟ. 



ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΙΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΟΡΦΕΥΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΒΑΚΧΙΚΩΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΩΝ, ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΛΙΚΗΝ ΛΥΤΡΩΣΙΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ. Η ΤΕΛΕΙΩΣΙΣ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗΣ ΕΞΥΨΩΣΕΩΣ, ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΟΥ. Η ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΣΟΦΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ. ΑΠΟΚΤΩΝΤΑΙ ΟΥΧΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΣΤΑΣΕΩΣ, ΤΗΣ ΜΑΝΙΑΣ, ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΜΒΑΛΛΕΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΘΕΟΦΟΡΗΤΟΥΣ ΨΥΧΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΜΠΛΕΟΙ ΘΕΙΟΥ ΟΙΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ. ΔΙΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΕΚ ΤΩΝ ΑΝΩ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ, ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΔΕ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ. ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗΝ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ “ΟΡΦΕΩΣ ΤΟΥ ΓΕΝΝΗΤΟΡΟΣ” ΙΝΑ ΔΥΝΗΘΗ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ. 



ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΤΑ ΙΕΡΑ ΟΡΓΙΑ [ΤΕΛΕΤΕΣ], ΤΑ ΟΠΟΙΑ Ο ΘΕΙΟΣ ΟΡΦΕΥΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ, ΔΙΑ ΝΑ ΑΧΘΗ ΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ. ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΑΡΘΗΚΟΦΟΡΟΙ, ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΘΥΡΣΟΝ, ΟΛΙΓΟΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΠΟΠΤΑΙ. Η ΟΡΦΙΚΗ ΜΥΗΣΙΣ ΩΣ ΤΕΛΕΤΗ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΜΙΚΡΑΝ ΜΟΝΟΝ ΣΗΜΑΣΙΑΝ. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΥΗΣΙΣ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΟΛΗΣ “ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ”, ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΣΚΗΣΕΩΣ ΙΔΙΑΖΟΝΤΟΣ ΤΙΝΟΣ “ΟΡΦΙΚΟΥ ΒΙΟΥ” ΠΕΡΙΚΛΕΙΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΙΝ, ΚΑΘΑΡΣΙΝ, ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ, ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΟΣ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΗ ΤΑΥΤΗΝ ΔΙΑ ΝΑ ΔΕΧΘΗ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΙΝ ΕΝ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ. ΔΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥΤΟ ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΣΑ Η ΨΥΧΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ, ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΣΠΙΛΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΗ, ΔΙΟΤΙ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΟΙΑΥΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΚΜΑΖΕΙ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΒΡΕΦΟΣ. 



Η ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΟΥ. ΑΠΑΙΤΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΕΝΑΣΚΗΣΙΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ, ΑΛΛ΄ ΕΚΚΙΝΕΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΔΙΑ ΝΑ ΦΘΑΣΗ ΕΙΣ ΕΝΑ ΙΔΕΩΔΗ ΒΙΟΝ ΕΧΟΝΤΑ ΩΣ ΒΑΘΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΝ ΗΘΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΕΝ ΤΗ ΑΝΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΦΑΝΣΕΙ, ΜΑΚΡΑΝ ΔΕ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΑΣΗΣ ΓΗΪΝΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΟΣ. Ο ΜΥΣΤΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ, ΝΑ ΑΠΕΧΗ ΤΗΣ ΚΡΕΩΦΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΓΗ ΖΩΗΝ ΑΓΝΗΝ, ΦΥΣΙΚΗΝ, ΑΡΜΟΖΟΥΣΑΝ ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΝ ΟΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. ΑΞΙΟΝ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΑΓΝΟΤΗΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑΤΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΜΙΑΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ Ο ΓΑΜΟΣ ΩΣ ΠΡΑΞΙΣ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ. ΚΑΘ΄ ΟΜΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΠΑΣΑ ΚΑΚΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΙΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΟΣ, ΩΣ ΕΞΕΦΥΛΙΣΘΗ Η ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΙΝΔΟΙΣ ΚΑΙ ΕΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΗΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΥΣΤΑΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΘΟΛΟΥ. 



Η ΑΣΚΗΣΙΣ ΑΥΤΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗΝ ΑΠ΄ ΑΥΤΩΝ ΠΑΝΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΧΕΝ ΟΠΩΣΟΥΝ ΣΧΕΣΙΝ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΗΪΝΟΝ. ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΗΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΗΛΛΑΓΜΕΝΗΝ ΠΑΣΗΣ ΚΗΛΙΔΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. Η ΚΑΘΑΡΤΙΚΗ ΑΥΤΩΝ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑΤΟ ΕΙΣ ΑΦΥΣΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΟΜΕΝΑΣ ΠΡΑΚΤΙΚΑΣ, ΑΛΛ΄ ΕΣΤΗΡΙΖΕΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΞΟΜΟΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΟΥΣΙΑΝ. 



ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΗΣ ΤΟΙΑΥΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ, ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΑΝΥΨΩΘΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ “ΔΙΑΜΕΣΟΝ ΚΟΣΜΟΝ” ΕΙΣ ΟΝ ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΗΪΝΟΝ ΑΥΤΩΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΜΕΤΑΒΑΙΝΟΥΝ. ΟΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΘΑΝΗ, ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΨΥΧΗΝ ΤΟΥ Ο ΨΥΧΟΠΟΜΠΟΣ ΕΡΜΗΣ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΗΓΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΝ ΚΟΣΜΟΝ. ΠΟΛΛΑ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΟΡΦΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ. 



ΕΝΩ ΔΙΑ ΤΑΣ ΑΝΟΣΙΟΥΣ ΨΥΧΑΣ ΠΟΛΛΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΦΙΚΟΝ ΒΙΟΝ ΕΠΙΔΟΘΕΝΤΑΣ, ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΩΣΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΑΓΜΕΝΟΝ, ΕΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΥΠΟΧΘΟΝΙΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ. ΑΛΛ΄ Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΠΑΛΙΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΓΕΙΟΝ ΦΩΣ, ΗΤΙΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥΤΑΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΣΩΜΑ ΔΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΤΗΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΦΙΚΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ. ΔΙΟΤΙ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ Η ΨΥΧΗ ΠΕΠΡΩΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΛΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΗΝ ΚΑΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΝΑ ΑΝΕΛΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΟΥΣΑ ΟΛΟΕΝ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟΝ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ. 



Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΜΙΑΣΜΑΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΗ: Ο ΑΔΗΣ ΑΦ΄ ΕΝΟΣ ΚΑΙ Η ΓΗ ΑΦ΄ ΕΤΕΡΟΥ, ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΙΛΕΩΣΟΥΝ. ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΤΟΝ ΜΕΜΥΗΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΡΦΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΚΕΚΑΘΑΡΜΕΝΟΝ, ΟΥΤΕ Ο ΑΔΗΣ, ΟΥΤΕ Η ΓΗΪΝΗ ΠΛΕΟΝ ΖΩΗ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΤΩ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΡΩΜΕΝΟΥ. ΚΑΘΑΡΟΣ ΕΚ ΚΑΘΑΡΑΣ ΠΗΓΗΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΝ ΦΟΡΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΘΗ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΚΑΤΑΚΑΙΩΜΕΝΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΥΛΙΚΟΥ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕ ΑΥΤΗ ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΑΓΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟ ΕΙΝΑΙ, ΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΜΕΝΗΝ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΕΙΣ ΨΥΧΗΝ ΝΙΚΗΣΑΣΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΑΝ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ. ΕΚΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΨΥΧΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ, ΖΗ ΕΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΠΑΤΡΙΔΙ ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΕΡΡΕΥΣΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΕΠΑΝΑΚΑΜΠΤΕΙ ΜΕ ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΕΙΡΑΝ ΚΑΙ ΙΣΧΥΝ».
 ΠΕΤΡΟΣ ΓΚΡΑΒΙΓΓΕΡ – “ΣΥΜΒΟΛΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧ. ΕΛΛΗΝ. ΑΝΘΡΩΠΟΣΟΦΙΑΝ”