Όποιος έχει βιώσει αυτό το εσωτερικό του κέντρο δύναμης και το κάνει κατευθυντήρια αρχή στη ζωή του, βρίσκεται στην αρχή μιας διαδικασίας, στην αρχή της μεταμόρφωσης.
Η παλιά, θνητή προσωπικότητα κάνει χώρο για μια νέα εμψύχωση, που τροφοδοτείται από δυνάμεις μιας εντελώς άλλης φύσης. Δεν είναι πλέον οι εγωκεντρικές δυνάμεις, που προσανατολίζονται προς την ύλη, αλλά οι δυνάμεις που προέρχονται από την περιοχή της πρωταρχικής ζωής, η οποία δεν γνωρίζει τον θάνατο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας της μεταμόρφωσης ο «παλιός άνθρωπος» αφομοιώνεται σε μια νέα πνευματική συνείδηση. Είναι η πρωταρχική χριστιανική μυητική ατραπός την οποία περιγράφει ο Ιωάννης στην Καινή Διαθήκη με τα εξής λόγια:
"ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι".
Απόδοσις
«Εκείνος πρέπει να αυξάνει και εγώ να ελαττώνομαι.» [Κατά Ιωάννην 3,30]
Είναι ο κόσμος της ψυχής-πνεύμα, ο κόσμος της πρωταρχικής δημιουργίας.
Εκείνος που συμμετέχει σε αυτή τη φύση λαμβάνει μέσα του τη Γνώση, τη γνώση του Θεού.