Υπάρχει κάτι το οποίο συμβαίνει στην εποχή μας, το οποίο είναι πραγματικά τρομακτικό. Και είναι τόσο περισσότερο τρομακτικό επειδή δεν φαίνεται πόσο μεγάλη είναι η βλάβη που προκαλεί. Μιλάμε για την ακατάσχετη φλυαρία του τιποτένιου, του χαμερπούς, η οποία μας σφυροκοπάει ασταμάτητα όλο το 24ωρο, είτε με τη μορφή λόγου είτε με τη μορφή θεάματος είτε με τη μορφή μουσικής.
Ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, κέντρα διασκέδασης εκπέμπουν συνεχώς ρύπους και σκουπίδια, φορτώνοντας την ατμόσφαιρα με ρεύματα επιβαρυντικά και δημιουργώντας διαστημικά γλίτζα.
Υπάρχει μια απίστευτη υπερπαραγωγή ευτέλειας που κατακλύζει το ζωτικό μας χώρο και χρόνο. Την πρώτη θέση στην αθλιότητα κρατούν επάξια οι τηλεοπτικές εκπομπές, χυδαίες και απαράδεκτες στην πλειονότητά τους.
Φυσικά είναι και το Διαδίκτυο, σ΄αυτό όμως μπορείς να βρεις το χειρότερο αλλά και το καλύτερο.
Και τα δύο αυτά μέσα μπορούν να είναι χρήσιμα εργαλεία μόρφωσης και πληροφόρησης όσο και εργαλεία ολέθρου. Η πικρή διαπίστωση είναι πως συνήθως συμβαίνει το δεύτερο.
Αφήνοντας κατά μέρος τα καταφανώς εγκληματικά και σκοτεινά προϊόντα, προξενεί αληθινό τρόμο η απίστευτη καθημερινή σαβούρα και η βασιλεία του τιποτένιου. Θεωρούμε τα δεύτερα προϊόντα πολύ πιο επικίνδυνα από τα πρώτα, γιατί λίγοι και διεστραμμένοι θα προσελκυστούν στο κατάμαυρο. Εκείνα όμως που φαντάζουν αθώα διασκέδαση στους πολλούς, ενώ δηλητηριάζουν ύπουλα, είναι το καλύτερο όπλο των σκοτεινών.
Τι ακριβώς κάνουν οι διάφορες σκουπιδοεκπομπές; Διαβρώνουν, υποσταθμίζουν, συσκοτίζουν εκείνο που τόσο συχνά έχουμε αποκαλέσει πραγματικό και πολυτιμότατο κτήμα -το μοναδικό αληθινό κτήμα- του ανθρώπου: τη συνειδητότητα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο κύριος λόγος της ενσάρκωσης είναι η καλλιέργεια αυτού του οργάνου, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί τι σημαίνει η διαφθορά του. Όταν ένας άνθρωπος φορτώνει τη συνειδητότητά του καθημερινά με σκουπιδαριό, την οδηγεί σε εκφυλισμό, με τρομερές συνέπειες για την ύπαρξή του. Οι συνέπειες όμως, δυστυχώς, αφορούν και τη μοίρα του πλανήτη, επειδή υπάρχει ένα εξελικτικό πρόγραμμα και επίσης ορισμένα χρονοδιαγράμματα για κάθε κόσμο. Αν, αντί εξέλιξης, σημειώνεται ενέλιξη, οπισθοδρόμηση δηλαδή, τι μπορεί να συμβεί σ΄αυτόν τον κόσμο; Καταστροφή. Καταστροφή, η οποία μπορεί να είναι μερική ή ακόμη και ολοσχερής. Όπως δηλώνει η Διδασκαλία, συμβαίνουν συνεχώς καταστροφές κόσμων, και η αιτία είναι η αποτυχία της ανθρωπότητάς τους.
Οι δολιοφθορείς της εξέλιξης επιδιώκουν, για δικούς τους λόγους, την καθοδική πορεία του κόσμου μας, έστω κι αν αυτή καταλήξει σε ολοκαύτωμα. Επειδή, αν επικρατήσει ο Νέος Κόσμος, δηλαδή η Σάτυα Γιούγκα, οι σκοτεινοί θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν αυτόν τον πλανήτη, ο οποίος δεν θα μπορεί πλέον να τους παρέχει άσυλο. Επιδιώκουν λοιπόν να αναχαιτίσουν με κάθε τρόπο την προέλαση των νέων ενεργειών, και ένας εύκολος τρόπος επίτευξης του στόχου τους είναι η διείσδυση στη συνειδητότητα των μαζών. Η πλειοψηφία όμως των ανθρώπων δεν θα υπέκυπτε ποτέ σε κατάφωρα εγκληματικές πράξεις, οι δολιοφθορείς έχουν επινοήσει άλλους τρόπους αδρανοποίησης των ανώτερων συνειδησιακών λειτουργιών. Έχουν βρει ακόμη και τρόπους παραπλάνησης καλοπροαίρετων και έξυπνων ανθρώπων, τρόπους που περιγράφονται στη Διδασκαλία. Ο πιο αποδοτικός από αυτούς είναι η οικειοποίηση ενός προσωπείου του Καλού. «Θα χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους δικούς μας τύπους και εκφράσεις», προειδοποιεί ο Διδάσκαλος. Κι έτσι έχουν προκύψει ψευδεπίγραφες διδασκαλίες, οι οποίες, σφετεριζόμενες θέσεις, κανόνες και πληροφορίες, διοχετεύουν ύπουλα κάτω απ΄αυτό το προκάλυμμα κάποιες καταστροφικές φόρμουλες, αποσυνδέοντας τα καλόπιστα θύματά τους από την Πηγή του Φωτός. Είναι πολύ κρίμα όταν κάποιος δεν καταφέρνει να διακρίνει την αληθινή Διδασκαλία από τις πονηρές απομιμήσεις της. Εν πάσει περιπτώσει, η Διδασκαλία έχει κατονομάσει μία προς μία τις Διδασκαλίες, οι οποίες είναι γνήσιες, συγγενικές και προέρχονται από τη Μία Πηγή.
Οι ψευτοδιδασκαλίες όμως δεν είναι εκείνο το όπιο της αποβλάκωσης, για το οποίο μιλούσαμε προηγουμένως. Διότι ο λόγος ήταν για το περιεχόμενο των τηλεοπτικών προγραμμάτων, ταινιών, εντύπων, κ.τ.λ. Εντρυφώντας κανείς σε τέτοιο ευτελές περιεχόμενο φτωχαίνει εσωτερικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν λοιπόν η συνειδητότητα τρέφεται, διαποτίζεται και βομβαρδίζεται συνεχώς με χυδαία και ηλίθια ακούσματα και θεάματα, ενώ συγχρόνως είναι βυθισμένη στην κοινοτοπία της καθημερινότητας, τότε δεν έχει καμία ευκαιρία για βαθιά σκέψη και για βαθύ συναίσθημα. Όλα, σκέψεις και συναισθήματα, επιδιώξεις και στόχοι, είναι ρηχά και επιπόλαια.
Ένα καλό παράδειγμα αυτής της ρηχότητας είναι η στάση των περισσότερων ανθρώπων απέναντι στο θάνατο. Αυτό που, τέλος πάντων, αποκαλείται θάνατος είναι το σοβαρότερο συμβάν στη ζωή κάθε όντος και συνάμα το πιο βαθύ μυστήριο. Κι όμως δεν εγείρει ούτε άξιο στοχασμό ούτε την απαιτούμενη ιεροπρέπεια. Τα σχόλια που ακούγονται στις ανάλογες περιστάσεις μαρτυρούν την αμηχανία και απουσία σοβαρής σκέψης, κι αυτό είναι τόσο λυπηρό. Το ζήτημα είναι -πώς να ξεφύγουμε απ΄όλο αυτό το θανάσιμο εναγκαλισμό του τιποτένιου; Πώς θα κάνουμε τη ζωή μας, δηλαδή τη συνειδητότητά μας, πιο πλούσια, πιο βαθιά, πιο αισθαντική; Πώς θα συσσωρεύσουμε τον εσωτερικό θησαυρό;
Όλες οι μεγάλες Διδασκαλίες και Φιλοσοφίες είναι ακριβώς τρόποι, μέσα, και δρόμοι που οδηγούν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Η Διδασκαλία της Νέας Εποχής του Πυρός, η Άγκνι Γιόγκα, είναι το πιο σύντομο μονοπάτι και το πιο κατάλληλο για τον σημερινό αναζητητή.
Από την άλλη μεριά, οι σειρήνες της εύκολης, οκνηρής, επιπόλαιης ύπαρξης είναι τόσο εκκωφαντικές. Η γήινη βαρύτητα τραβάει με τέτοια δύναμη προς τα κάτω.
Είναι τόσο φυσιολογικό να επιθυμεί κανείς να είναι πλούσιος. Όσο όμως θεωρεί πλούτο το χρήμα και τα ιδιόκτητα κινητά και ακίνητα πράγματα, τόσο θα παραμένει ουσιαστικά φτωχός. Ο μόνος πλούτος είναι ο πλούτος της συνειδητότητας. Πλούσια ζωή σημαίνει πλούσια συνειδητότητα.
Η πλούσια συνειδητότητα δεν έχει μόνο έκταση, έχει και βάθος. Η έκταση, η ευρύτητα, δεν αρκεί. Μπορεί να γίνει κανείς ζωντανή βιβλιοθήκη ή εγκυκλοπαίδεια. Αυτό όμως δεν του χαρίζει την «περισσή ζωή». Η συσσώρευση απλώς πληροφοριών δεν είναι το ζητούμενο για την επίτευξη. Το βάθος της σκέψης μόνο μπορεί να κάνει την πληροφορία ζωντανή. Για παράδειγμα, μπορεί να έχω την πληροφορία πως υπάρχει μεταθανάτια ύπαρξη ή Λεπτοφυής Κόσμος. Εντούτοις, η πληροφορία αυτή μπορεί να είναι νεκρή, ανενεργός, άχρηστη. Μόνο η ικανότητα βαθιάς σκέψης-αντίληψης μπορεί να την κάνει ζωντανή, λειτουργική, πολύτιμη.
Βαθιά σκέψη σημαίνει ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης, εστίασης, διείσδυσης, η στροφή του ματιού προς τα μέσα. Τότε χάνεται η επιπόλαιη καταγραφή εξωτερικών εικόνων και καταστάσεων. Αυτή η εσωτερική βουτιά δεν μπορεί να γίνει χωρίς το κίνητρο του ισχυρού ενδιαφέροντος, το οποίο δημιουργεί την αναγκαία έλξη ή ώθηση.
Δεν είναι, αλήθεια, εκπληκτικό το παράδοξο ότι η στροφή προς τα έσω είναι ταυτόχρονα έκσταση, δηλαδή εκ-στάση: έξοδος; Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει! Το παράδοξο αίρεται, αν κατανοηθεί ότι η έκσταση είναι έξοδος από τη δυναστεία του εφήμερου εγώ, έξοδος από τη χρονικότητα. Η έκσταση, κάθε έκσταση είναι η έξοδος από την αβάσταχτη ελαφρότητα της συνειδητότητας. Είναι το αντίδοτο σ΄αυτή τη φτώχεια. Και, ωστόσο, η έκσταση είναι ελαφρότητα, γιατί είναι πτήση, είναι απαλλαγή από το βαρύ φορτίο της επιπόλαιης ύπαρξης!
Η έκσταση είναι μια ξαφνική βαθιά αίσθηση ή αντίληψη μιας άλλης πραγματικότητας, αλλά τόσο βαθιάς, τόσο πραγματικής! Η έκσταση είναι ένα θαύμα -το μόνο θαύμα. Και γεννιέται από την αιχμαλωσία και διάλυση της συνειδητότητας μέσα στην ομορφιά, στην αγάπη, σε μια βαθιά κατανόηση, σε μια βαθιά συγκίνηση.
Τα φτερά της έκστασης μεταφέρουν τη συνειδητότητα στη μέθη -μέθεξη- της ευδαιμονίας. Φυσικά, όμως, η πτήση είναι και άνοδος, ανύψωση. Μια ανύψωση πάνω από το ευτελές, το χυδαίο, το ανούσιο, το επιπόλαιο.
Βύθιση, έξοδος, άνοδος -όλα αυτά είναι ένα στο βαθύ μυστήριο της ύπαρξης. Τελικά, δεν είναι παρά φτωχά λόγια που προσπαθούν να περιγράψουν το απερίγραπτο.
Η Άγκνι Γιόγκα έχει και ομορφιά, και αλήθεια, και βάθος, και ύψος, και τόσο φως -είναι τα πιο δυνατά φτερά για τη συνειδητότητα.
AGNI YOGA HELLAS
