Αν μένουμε τόσο πολύ στην Αφροδίτη είναι γιατί, όντας ένα κατεξοχήν θηλυκό σύμβολο, έχει ποικίλες σημαντικές όψεις και συνδέεται με πολλά επιμέρους σύμβολα.
Καθένας, βέβαια, αντιλαμβάνεται ότι σε καμία περίπτωση η εκτενής αναφορά μας δεν εξαντλεί το θέμα. Όχι μόνο δεν το εξαντλεί αλλά μόλις το ανοίγει. Εξάλλου σε αυτά τα σημειώματα θίγουμε απλώς κάποια από τα σημεία που αναλύθηκαν στις συναντήσεις της ομάδας μας.
Ως εκπρόσωπος της Θηλυκής Αρχής, η Αφροδίτη συμβολίζει μια ολόκληρη σειρά αλληλένδετων εννοιών! Έτσι είναι:
o Η Κοσμική Πρωθύλη.
o Η Αρχετύπηση (Αιθερική Μήτρα) των Όντων.
o Ο Κοσμικός Υιός: Ο Εκδηλωμένος Κόσμος -με τη διπλή φύση (ο Θείος Ερμαφρόδιτος): α)Νοημοσύνη-Νους (Φύση του Πατέρα). β)Ομορφιά-Τάξη (Φύση της Μητέρας).
o Η Κάθοδος και Άνοδος του Πνεύματος: Πτώση στα κατώτερα πεδία, εξελικτικές διαδικασίες στις αφρο-δίνες της Επαναγεννητικής θάλασσας και επ-άνοδος της εξωραϊσμένης και αθανατοποιημένης συνειδητότητας (ή Πνεύματος) στην Ουράνια Πατρίδα.
o Ο ομώνυμος πλανήτης Αφροδίτη-Εωσφόρος, το Πρότυπο και Φωτοδότης της Γης. Η Πατρίδα της Πνευματικής μας Ηγεσίας-Προμηθέα. o Η Γυναίκα-Μήτρα-Ωάριο.
o Η Ομορφιά: Ευ-μορφία: Ωραία Μορφή -το ωραίο ένδυμα του Πνεύματος (η φυσική μορφή με την κατώτερη έννοια, το ακτινοβόλο Αυγοειδές ή Αύρα με την ανώτερη έννοια).
o Η Αγάπη.
o Ο Έρωτας.
Ο Έρωτας, η Αγάπη και η Ομορφιά έχουν στενή σχέση μεταξύ τους, γιατί έχουν κοινή ρίζα: τον Κοσμικό Μαγνήτη.
Ο Έρωτας:
Ο Έρωτας πάντα ζητάει, πάντα κυνηγάει κάποιο αντικείμενο. Ο Έρωτας είναι επιθυμία για κάτι. Είναι όμως αυτό το «κάτι» που σπρώχνει τη θαλασσοπόρο Ψυχή. Συνείδηση είτε σε πνιγμό στα ύδατα της επιθυμίας, είτε σε έξοδο από τα χαμηλά «θαλάσσια» πεδία ή κόσμους.
Τι ζητάει ο Έρωτας; Στην πραγματικότητα ζητάει ένα και μόνο πράγμα: την Ηδονή, την ευχαρίστηση. Και που βρίσκεται αυτή; Μόνο στα ωραία πράγματα, στην Ομορφιά. Η Ομορφιά είναι το πιο επιθυμητό αντικείμενο. Μόνο που η Ομορφιά εκτιμάται πολύ διαφορετικά από την κάθε συνείδηση. Όσο πιο πρωτόγονη, πιο ανεξέλικτη η συνείδηση, τόσο πιο χονδροειδής είναι η αντίληψή της για την Ομορφιά. Σιγά σιγά όμως στρέφεται προς όλο και πιο εκλεπτυσμένες της εκφάνσεις. Σιγά σιγά αντιλαμβάνεται πως η ηδονή που είναι παροδική και που μετατρέπεται στο αντίθετό της, τον πόνο, δεν είναι η σωστή επιλογή, και πως η ομορφιά που μετατρέπεται σε ασχήμια δεν είναι η αληθινή Ομορφιά.
Κι έτσι συμβαίνει μια σταδιακή αναβάθμιση: από την επιθυμία για ολιγόχρονα αντικείμενα του πόθου, στροφή στην επιθυμία για διαχρονικά αντικείμενα (όπως τέχνες, γράμματα, επιστήμες), και τέλος στην επιθυμία για τα αιώνια ή εξωχρονικά πράγματα.
Επίσης λαμβάνει χώρα μια μετατόπιση από τις προσωπικές επιθυμίες, στις διαπροσωπικές και τέλος στις απρόσωπες επιθυμίες.
Αυτό που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι το γεγονός ότι ο Έρωτας ζητάει πάντα ικανοποίηση, δηλαδή ηδονή, είτε είναι έρωτας ενός αγρίου, είτε έρωτας ενός μεγάλου φιλοσόφου. Αυτό που διαφέρει είναι το αντικείμενο του πόθου.
Βέβαιο είναι επίσης ότι ο Έρωτας είναι η αναγκαία προωθητική δύναμη για να γίνονται πράγματα. Χωρίς επιθυμία δεν μπορεί να γεννηθεί τίποτα -ούτε Κόσμος, ούτε παιδί, ούτε καν ένα απλό αντικείμενο. Χωρίς έρωτα-επιθυμία δεν υπάρχει δημιουργία. Δεν υπάρχει αγωνιστικότητα, δεν υπάρχει κίνηση. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς έρωτα κάποιου είδους.
Η Αγάπη:
Παρόλο που και ο Έρωτας και η Αγάπη είναι μαγνητικής φύσης, έχουν την εξής ουσιώδη διαφορά: Ενώ ο Έρωτας ζητάει να πάρει, η Αγάπη ζητάει να δώσει.
Η Αγάπη που ζητάει να πάρει, δεν είναι αληθινή Αγάπη. Η αληθινή Αγάπη δεν είναι απαιτητική, δεν είναι πιεστική, δεν είναι κτητική. Δεν έχει ιδιοτέλεια. Υπάρχει τόσο μεγάλη σύγχιση των εννοιών ώστε οι άνθρωποι αποκαλούν αγάπη τα πιο ευτελή και ιδιοτελή συναισθήματα.
Στην πραγματικότητα η Αγάπη είναι Σοφία. Γιατί μόνον η Σοφία γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες του αγαπημένου, διαθέτει το διαπεραστικό μάτι της ενόρασης που διακρίνει το αληθινό συμφέρον του αντικειμένου της. Έτσι, η Αγάπη -Σοφία, δεν πηγάζει από το αστρικό/θυμικό πεδίο, αλλά από την ανώτερη αντιστοιχία του, το βουδικό πεδίο, το πεδίο της Φώτισης. Με άλλα λόγια, η Αγάπη είναι σοφή μόνον όταν είναι ουράνια, δηλαδή εμπεριέχει το πνευματικό στοιχείο.
Αυτή είναι η Ουράνια Αφροδίτη.
Συγκρίνοντας την Αγάπη με τον Έρωτα, εύκολα διαπιστώνουμε ότι η πρώτη είναι κυρίως συμπαθητική ενέργεια, ενώ ο δεύτερος είναι κυρίως επιθυμητική ενέργεια.
Ερώτημα για σκέψη:
Είναι δυνατή η μετάλλαξη του Έρωτα σε Αγάπη; Αν ναι, πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Επίσης: Υπάρχει και η αντίστροφη δυνατότητα -της μετάλλαξης της Αγάπης σε Έρωτα;
AGNI YOGA HELLAS 21.1.2014
