Η Αφροδίτη, όπως και κάθε άλλη θεά, ως σύμβολο της Θηλυκής Αρχής στο δίπολο του εκδηλωμένου Κόσμου, σχετίζεται άμεσα με τη Σελήνη -Χωροχρονική Γεννήτρια, και πανανθρώπινο σύμβολο του Επαναγεννητικού Κύκλου (Κόσμων, ανθρώπων, και κάθε φυσικής μορφής λόγω των φάσεών της). Είναι, επομένως, και αυτή μια σεληνιακή θεότητα.
Τούτη η ταύτιση είναι ολοφάνερη στην παρακάτω Προσφώνηση στη Μεγάλη Θεά
ΣΕΛΗΝΗ - ΑΡΤΕΜΙ - ΕΚΑΤΗ - ΑΘΗΝΑ - ΑΦΡΟΔΙΤΗ
Θεά μεγίστη, άρχουσα ουρανού, βασιλεύουσα πόλου, αστέρων υπερτάτη, καλλιφεγγής, στοιχείον άφθαρτον, σύστημα του παντός, παμφεγγής αρμονία των όλων...
Ως σεληνιακή θεότητα είναι κερασφόρος. Τα κέρατα ήταν στην αρχαιότητα ιερό σύμβολο με το οποίο η χριστιανική αμάθεια, η εμπάθεια, και η κακοβουλία των ψευτοεκπροσώπων του Χριστού-Χρισμένου στόλισε το κεφάλι του φανταστικού διαβόλου της, δαιμονοποιώντας κάθε προγενέστερο - και όχι μόνο - θρησκευτικό συμβολισμό).
Ας δούμε κάποιους από τους συμβολισμούς αυτούς.
Τα δύο κέρατα σημαίνουν:
-Κάθε διπλότητα στη Φύση (π.χ. ορατό και αόρατο, ανώτερο και κατώτερο, ενσάρκωση ή εκδήλωση και απενσάρκωση.
-Τη μήτρα -γεννήτρια (με τη φυσική αλλά και τη μεταφυσική έννοια, δηλ. εκείνη της μυστικής Φύσης). Υπ΄αυτή την έννοια τα δύο κέρατα απεικονίζουν την κούπα-δοχείο, το περιέχον, αλλά και το μηνίσκο της νέας Σελήνης.
-Τη Σοφία και τη Μυστική Γνώση και Δύναμη (πρβλ. τον Κερασφόρο Μωυσή του Μικέλ).
α)Κέρατα: Κεραίες λήψης Άνωθεν (Ανώτερης Γνώσης)
β)Κούπα: Ιερό Δισκοπότηρο (το κέντρο αποθήκευσης κάθε πολύτιμης εμπειρίας και γνώσης).
Το βαθύ και ιερό συμβολισμό των κεράτων βλέπουμε, εκτός από το κεφάλι της Αφροδίτης και του Μύστη Μωυσή, στη μεγάλη θεά Ίσιδα, στην ινδική ιερή αγελάδα -θηλ. Λόγο Vach, στην περιπλανώμενη ελληνική αγελάδα (την Εύα-Ανθρωπότητα που θα δώσει κάποτε το Λυτρωτή του Προμηθέα) Ιώ.
Εκτός από τη Σελήνη, η Αφροδίτη είναι βεβαίως, και κατεξοχήν, το ομώνυμο άστρο, με τους τόσο στενούς και μυστηριακούς δεσμούς με τον δικό μας πλανήτη.
Έχει χαρακτηρισθεί ως:
-Το Αρχέτυπο - Πρότυπο της Γης.
-Το Alter Ego της Γης.
-Η Δίδυμη Αδελφή της Γης.
-Ο Λαμπαδηφόρος της Γης.
-Ο Φύλακας - Πνεύμα Γης και ανθρώπου.
Αυτό το πιο φωτεινό και όμορφο για μας Άστρο, ο πιο απόκρυφος και δυνατός πλανήτης, είναι το πνευματικό πρωτότυπο της Γης, ο φωτοδότης της - με διπλή σημασία: α)Φυσική (φωτεινότητα)
β)Μυστική (Προέλευση των Φωτοδοτών της ανθρωπότητας, των Κυρίων της Φλόγας -Προμηθέα, ή της Σοφίας ή του Νου).
Η Αφροδίτη είναι για τη Γη γενικά ό,τι είναι ο Ανώτερος Εαυτός για τον άνθρωπο ειδικά. Είναι ο τόπος καταγωγής των συντριπτικά περισσότερων Μελών της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας, από όπου εκπήγασε και εκπηγάζει κάθε υψηλή ιδέα, θρησκεία, φιλοσοφία, κουλτούρα και πολιτισμός. Είναι οι Φύλακες Άγγελοι της Γης και της ανθρωπότητας από καταβολής κόσμου. Είναι οι δωρητές της ανθρώπινης συνειδητότητας (Προμηθείς ή Προμηθέας του νοητικού στοιχείου)και οι υπεύθυνοι θεματοφύλακες και Εμπνευστές της εξέλιξής της. Όλα αυτά βέβαια συνεπάγονται μια τεράστια θυσία αυτών των υψηλών Οντοτήτων, και θυσία σημαίνει Αγάπη. Το μέτρο της Αγάπης είναι το μέτρο της θυσίας: «Υπάρχει αγάπη χωρίς αυτοθυσία;» (Διδασκαλία της Άγκνι Γιόγκα).
Έτσι, λοιπόν, η θεά Αφροδίτη είναι επίσης το σύμβολο του γνωστού πλανήτη, της Λευκής Αδελφότητας, της Αγάπης και του Φωτός:
Αφροδίτη - Αυγερινός - Έσπερος - Εωσφόρος.
Η ονομασία «Εωσφόρος» (: Έως-Ηώς=Αυγή, Φως και φέρω -ο Φέρων το Φως), όπως μαρτυρά η ίδια η λέξη, αρχικά δεν περιείχε καμία κακή σημασία. Αντιθέτως σήμαινε ό,τι καλύτερο. Ήταν πολύ αργότερα που η ωραία αυτή ονομασία αποδόθηκε -εντελώς ανάξια- στον πλανητικό εκπρόσωπο του Κακού -το Σατανά- αυτόν που αντιτίθεται (τώρα) στο μεγάλο πλανητικό Σχέδιο της Ιεραρχίας του Φωτός. Γιατί να αποκαλείται Εωσφόρος (λατινικά Lucifer), αφού δεν κομίζει φως αλλά σκοτάδι;
Ως σύμβολο της Αγάπης, η Αφροδίτη, όπως όλα τα σύμβολα, έχει διπλή όψη: την ανώτερη και την κατώτερη:
Ουρανία και Χθονία, ή και Πάνδημος.
Η Ουρανία Αφροδίτη εκπροσωπεί ό,τι είναι καλό και φωτεινό, ό,τι είναι άνωθεν:
Ουρ-ανός: ουρ (πυρ) -άνω. Το ουράνιο πυρ είναι ο Ανώτερος ή Πύρινος Κόσμος. (Ο Πλάτων μας πληροφορεί ότι η λέξη πυρ δεν είναι ελληνική, αλλά έχει ξενική προέλευση. Στα σανσκριτικά το ουρ σημαίνει πυρ, φως. Στη Διδασκαλία της Άγκνι Γιόγκα μαθαίνουμε ότι η Αδελφότητα ονομάζει την Αφροδίτη Ουρουσβάτι. Και το ίδιο όνομα δίνει και στη μεγάλη Εκπρόσωπό της, την Έλενα Ρέριχ. Επίσης και στη Μητέρα του Κόσμου, της οποίας βέβαια το αληθινό Όνομα είναι τώρα απόκρυφο, ίσως αποκαλυφθεί στην ανθρωπότητα της νέας, έκτης, ανθρώπινης φυλής).
Η χθόνια Αφροδίτη είναι η ανίερη, εγκόσμια έννοια της αγάπης (χθων=γη, χθόνιος=γήινος). Αυτή η αγάπη είναι απλώς η προσωπική επιθυμία. Ως Πάνδημη η Αφροδίτη παίρνει την έννοια της έλξης του νου προς τις κατώτατες σαρκικές ηδονές με πολύ οδυνηρές συνέπειες.
Έτσι, η Αφροδίτη, ως ουράνιο στοιχείο, γεννά την Αρμονία, ενώ ως πάνδημος γεννά το Φόβο και τον Δείμο: το φόβο και τον τρόμο. Προκαλεί δηλαδή τα «αφροδίσια νοσήματα», και της ψυχής και του σώματος, που, αν δεν θεραπευτούν έγκαιρα και ριζικά, αποβαίνουν θανατηφόρα και για την ψυχή και για το σώμα.
Ας είμαστε όμως προσεκτικοί. Ακόμα και οι έννοιες χθονία και πάνδημος μπορεί να έχουν και μια βαθύτερη και υψηλότερη σημασία. Δηλαδή η Χθονία Αφροδίτη μπορεί κάλλιστα να σημαίνει το επιγειωμένο στοιχείο του Καλού και της Αγάπης, είτε αυτό υφίσταται ως η Πλανητική μας Ιεραρχία, του Φωτός, είτε ως το Καλό και η Αγάπη μέσα στον άνθρωπο, ή και το νοητικό στοιχείο στις δύο παραπάνω εκφάνσεις.
Τέλος, η πανδημία (παν -δήμος:λαός) μπορεί να αναφέρεται στο γεγονός ότι η Αφροδίτη -Ψυχή (συνείδηση του ωραίου και του καλού) ενυπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, ως Άνωθεν δωρεά.
Επομένως, δεν υπάρχει μονομέρεια στους συμβολισμούς, αλλά πολλαπλή ανάγνωση. Γι΄αυτό, τα Σύμβολα, όχι μόνο τα μυθολογικά, αποτελούν ολόκληρη επιστήμη και είναι άριστα διαλογιστικά αντικείμενα.
Δεν ολοκληρώσαμε το θέμα Αφροδίτη, επειδή είναι εξαιρετικά πλούσιο σε συμβολισμούς, καθένας από τους οποίους είναι από μόνος του ένα τεράστιο θέμα. Θα επανέλθουμε λοιπόν στο επόμενο σημείωμα.
AGNI YOGA HELLAS, 2.12.2013
